Alligators spotten en key hoppen...

Hi! How are you??

Vanochtend deze ochtend dus vanmorgen hebben we nog snel genoten van een luxe ontbijtje, voordat we moesten uitchecken uit het fijne Hilton-hotel in Naples. We waren van plan om rond 8.00uur te vertrekken, maar dit werd (heel verrassend) pas 9.00uur. Maar dat maakt niet uit, we zijn op vakantie :). We hadden gisteren in het hotel nog even gevraagd, waar we het beste een mooie tocht konden maken in de Everglades en deze mevrouw heeft ons aangeraden om een tocht met de airboat te maken bij Speedy's Airbout Tours, omdat dat het enige bedrijf is dat door de mangroves en de graslanden vaart van de Everglades. Ze gaf ons ook een kortingsbon mee, dus dat scheelde weer een bietje... Het was iets minder dan een uur rijden naar Everglades City. We mochten met de airboat mee van 10.30uur. Tijdens het wachten raakten we in gesprek met een andere airboat-bestuurder, die ons al het een en ander vertelde over de omgeving en alligators. Bijvoorbeeld als alligators je willen aanvallen en naar je toe komen rennen, moet je zigzaggend of in een cirkel wegrennen, want zij rennen alleen rechtdoor (haha, zie je het al voor je?). Ook hebben zij vooral de kracht om hun bek dicht te klappen en dan kunnen zij zo'n 2000 pound (ongeveer 972 kilo) vermorzelen tussen de tandjes... Ze hebben echter weinig kracht om hun bek weer open te krijgen, dus je kan makkelijk met je handen de bek van de alligator dicht houden. Dit hebben we toch maar even niet uitgeprobeerd... De airboat-man was ook opvallend nieuwsgierig naar het leven in Amsterdam (met name de coffeeshops en zo), omdat hij binnenkort naar Amsterdam zou gaan. We hebben ook al vaak de indruk gekregen dat veel Amerikanen denken dat Nederland Amsterdam is en/of andersom...

Om 10.30uur mochten we in de airboat stappen samen met twee Franse vrouwen en onze gids, een brede, stoere airboat-chauffeur genaamd Lyle. De airboat heeft een grote propellor aan de achterkant van de boot en als Lyle flink gas geeft, maakt dat ding een enorme herrie, dus we moesten het grootste gedeelte van de rit met een koptelefoon op varen. Er vlogen door de herrie ook regelmatig vogels weg, wat natuurlijk niet zo handig was. De tocht was wel heel gaaf! We voeren door de mangroves, waar de takken over het water hingen en kwamen uiteindelijk uit op uitgestrekte moerassige grasvlakten. We hebben onderweg een alligator gezien, die naar de boot kwam zwemmen, even keek of er lekker eten was (Lyle zei dat alligators vooral van exotisch, dus Europees, eten houden...), bleek hier teleurgesteld over en ging weer terug naar zijn plekje in de schaduw. Ook zagen we een visarend of vishavik (osprey), die net een grote vis had gevangen en zijn ontbijtje lekker zat op te peuzelen. Hier hebben we ook mooie foto's van (wel op mijn andere fotocamera, dus die kunnen we niet op de blog zetten). Verder zagen we een klein haaitje, die net een vis door midden had gebeten... Dat was iets minder smakelijk, want de vis leefde nog. De haai zal later vast teruggegaan zijn om de tweede gang van zijn ontbijt te nuttigen. Na de airboat-tocht zijn we naar een van de vele visitor centra (soort VVV) gegaan. Hier was veel informatie te vinden over dit specifieke gebied van de Everglades. Daarna zijn we op aanraden van een mevrouw van Speedy's Airboat Tours naar een weg gegaan, waar normaal veel alligators worden gezien. Wij gingen dus ook even 'alligatortjes spotten'. Thiery reed langzaam over een weg, waar aan de rechterkant een rivier was. Zodra ik dacht dat ik iets zag bewegen in het water, riep ik: STOP! Soms was het vals alarm... maar uiteindelijk hebben we er 5 gezien. We hebben veilig vanuit de auto een paar fotootjes kunnen maken. 

Na onze avonturen in de Everglades zijn we doorgereden richting Key West. Dit was een relatief lange rit van ongeveer 350km vanaf het punt in de Everglades, waar wij waren, dus we moesten nog een stukje rijden. Onderweg zijn we nog even gestopt bij de Publix (die keigrote Jumbo) om een lunch te halen. We reden van key naar key via de Overseas Highway. Op sommige plekken zagen we nog de Overseas Railroad, waar de treinen voor 1935 overheen reden. In 1935 is een deel van dit spoor ernstig beschadigd door een orkaan en is er om praktische redenen voor gekozen om hier een snelweg te maken. Het grootste gedeelte van de rit over deze snelweg deden we met het dakje open. Het was mooi weer, maar ook erg warm en de airco kon het eigenlijk niet zo goed aan. Daarom hebben we besloten om het dakje op een gegeven moment dicht te doen, want je wordt een beetje suf van die zon de hele tijd op je hoofd. Dat is het voordeel van zo'n beweeglijk dak :). Onderweg zagen we verschillende natuurreservaten en overal worden er vaar- en snorkeltochten aangeboden. We kwamen ook langs het Dolphin Research Center, waar we aanstaande zaterdag volgens de planning met dolfijnen mogen zwemmen.

Rond 18.00 kwamen we aan op/in Key West. Er wordt gezegd dat dit het laagste punt van de VS is, maar dat is geloof ik tegenwoordig in Hawai. Als je Key West in komt rijden, is de sfeer opeens heel anders ten opzichte van de andere gebieden, die we van Florida hebben gezien. We zitten nu in een hele schattige guesthouse met ons eigen keukentje en ventilatoren aan het plafond. De mevrouw achter de receptie heeft ons laten zien wat we hier allemaal kunnen gaan doen en we hebben toen meteen voor zondag een boot- en snorkeltocht geboekt. Daarna hebben we een verfrissende duik genomen in het zwembad. Vervolgens zijn we na een verkwikkende douche de straat in gelopen met de meeste restaurantjes, winkeltjes, kroegjes (veel met live-muziek) en disco's. Dit is de Duval Street. Het leuke is ook dat ons guesthouse midden in deze straat zit. Op aanraden van de mevrouw van de receptie zijn we, samen met de kortingsbon die we van haar kregen, naar het restaurant Grand gegaan. Hier hebben we heerlijk gegeten. Thiery had zelfs de lekkerste steak van alle steaks, die hij tot nu in Florida gegeten heeft, gegeten (en dat zijn er een hoop, kan ik je zeggen). Hier hebben we lekker uitgebreid getafeld. Dat mag ook best vandaag, want we hebben iets te vieren... Vandaag zijn we alweer 4 jaar bij elkaar :))!! 

Na het eten zijn we terug naar het guest house gelopen. In de winkeltjes heeft Thiery nog twee leuke petten gekocht en ik een leuke tas van Key West. En Thiery is een kei in afdingen, dus we hebben alles voor nog een leuke prijs ook :)! Nu zitten we nog even na te genieten van de mooie dag aan de rand van het zwembad. Het zwembad is 24uur per dag open, dus we twijfelen of we nog een duik nemen ;). Morgen hebben we lekker niks op de planning staan. We zullen vast Key West een beetje gaan verkennen en het strand even opzoeken. 

Dus, sweet dreams!! CU 2morrow!! Xx