Dansende olifanten bij Perahera in Kandy

Dansende olifanten bij Perahera in Kandy

Veel gedaan, den tijd niet geblogd, dus lange blog... Veel leesplezier!

Zaterdag

De zaterdagochtend begon vroeg. Om 9.15u worden de babyolifantjes gevoerd bij het Olifantenweeshuis in Pinnawela en daar wilden we graag bij zijn. Na een snel ontbijtje reden we vanuit Kandy naar Pinnawela. Door het boeddhistische festival Perahera is het erg druk op de weg, dus we konden niet echt doorrijden. Om deze reden waren we net te laat bij Pinnawela, maar we hebben het voedermoment al 2x gezien, dus pashnayak na (=geen probleem). 

Er zijn een paar dingetjes veranderd bij het Olifantenweeshuis. We kunnen niet meer zo dicht bij de olifanten komen. Om 10.00uur gaan de olifanten badderen in de rivier aan de andere kant van de straat. Om hier te komen lopen alle olifanten door een straat met aan beide kanten souvenirwinkeltjes. Het blijft indrukwekkend om die grote dieren achter elkaar door een 'gewone' straat te zien lopen naar hun bad. De olifanten krijgen een douche, gaan lekker in het water liggen, spelen met elkaar en worden gewassen door de verzorgers. Het blijft een mooi gezicht, alhoewel het opvalt dat het hele gebeuren steeds toeristischer wordt. 

Vervolgens zijn we naar het Millenium Olifantenweeshuis geweest. Dit is een kleiner, minder toeristische plek, waar ook olifanten worden opgevangen, die gewond zijn of verstoten zijn van de groep. Hier mochten we helpen met het wassen van de olifant. Daarna moesten we op de olifant gaan zitten. Opeens kwam de slurf omhoog en, flatsj, hij gaf ons een flinke douche. Dit gebeurde een stuk of 7 keer. Gelukkig hadden we een extra setje kleding meegenomen; Manoj had ons voorbereid, maar we zagen de douche niet op dat moment aankomen. Haha! Een olifant kan 5-10 liter in een keer in zijn slurf opzuigen, dus ga maar na hoeveel water er over je heen komt...! Ook stond er een ritje op een olifant op het programma. Dit hebben we afgeslagen, omdat we er te veel nare verhalen over horen. Het weeshuis heeft al een en ander aangepast om het minder belastend te maken voor de olifanten, maar toch voelde het niet goed. We hebben daarna alleen nog het mini-museumpje bezocht.

Na de olifantenavonturen hebben we genoten van een heerlijke rijst-en-curry-lunch in een lokaal restaurantje van een vriend van Manoj. Daarna hebben we weer een spa bezocht in de buurt van Kandy voor een ontspannende massage. 

We waren dus helemaal relaxed voor de Perahera die avond.

Om 20.00uur zou de parade beginnen, maar we moesten rond 18.00uur al op onze plek zijn, zodat we zeker wisten dat we goede zitplaatsen hadden. Manoj heeft via via mooie zitplaatsen kunnen regelen. 

Perahera is het grootste religieuze festival van Azië. Het is een boeddhistisch-hindoeïstisch festival, waarbij er 10 dagen lang elke avond een parade door de stad Kandy gaat, vanaf de boeddhistische Tempel van de Tand (waar een tand van de Boeddha wordt bewaard). Elke avond wordt de parade steeds groter met het hoogtepunt op de 10e dag, als het volle maan is. Een olifant mag dan de tand van de Boeddha door de stad ronddragen. 

Wij hebben de parade op de 8e dag bewonderd. De lokale bevolking zit al vanaf 's ochtends vroeg aan de route te wachten. Zij hebben geen betaalde plek, dus moeten op tijd een plekje zien te bemachtigen. Alleen dat is al indrukwekkend om te zien.

We liepen langs de Tempel van de Tand naar onze zitplaatsen en zagen olifanten op verschillende plekken staan wachten. Overal zaten, liepen, lagen mensen en brandden er lampjes. We zagen vooral de lokale bevolking, maar er waren ook veel toeristen. Toen we op de zitplek aankwamen, reed er nog verkeer door de hoofdstraat. Pfff, wat een drukte; toeterende bussen, tuktuks en auto's die in een file door de straat reden, roepende verkopers van lichtgevende souvenirs en snoep, gepraat van mensen om je heen. Thiery heeft vanaf onze plek zelfs een pizza besteld die de vriendelijke man een tijdje later kwam bezorgen. Rond 19.00uur werd de weg afgesloten.

Ik moest vervolgens naar het toilet. Dat was al een uitdaging, want ik moest langs een hoop mensen klimmen. Onderweg kwam ik zelfs een personeelslid van Hellabeem tegen! Ook zag ik Manoj, die achter de zitplekken bij de andere gidsen zat.

Na 2uur wachten begon de parade, die bestond uit honderden, misschien wel duizenden traditionele dansers, trommelende en fluitende muzikanten en heel veel versierde olifanten met gekleurde kleden en felle lampjes. Volgens Manoj deden er dit keer 65 olifanten mee en de laatste dag ongeveer 90. Een olifant had er geen zin meer in en die liep een andere kant op. Deze olifant hebben ze gelukkig uit de parade gehaald. Op een gegeven moment zagen we de olifant met de tand van de Boeddha, dus we dachten dat het bijna klaar was, maar er bleken nog vier hindoeïstische goden uitgebeeld te worden daarna, dus de parade duurde ongeveer 3-3,5 uur... Wel heel bijzonder om te zien! Vol indrukken vielen we die nacht in slaap.

Zondag

Zondagochtend zijn we rond 9.30uur richting de bergen gereden. Dit is weer een heel ander groen paradijs van Sri Lanka. De theeplantages begroetten ons al vrij snel en via de kronkelende wegen beklommen we de bergen richting Nuwara Eliya (= city bright). Het werd al snel mistig en het regende, dus de stad zag er niet heel helder en stralend uit. Ook moesten we snel de vesten uit de koffers halen, want het was KOUD!

Manoj bracht ons naar het treinstation en hier hebben we de trein naar Haputele gepakt, samen met o.a. opvallend veel andere Nederlanders. 

De trein was niet bepaald op tijd; ongeveer 45 minuten later kwam hij aan. Maar we zijn  inmiddels gewend in Sri Lanka dat veel anders verloopt dan je verwacht. In de volle trein hebben we 1,5uur gestaan (pashnayak na!). We hebben genoten van de prachtige groene omgeving en uitzichten en de kleurrijke mensen in de trein. Een hele relaxte sfeer hing er; mensen die half uit deuren hangen, mensen die van buitenaf naar je zwaaien, kinderen die van de ene naar de andere cabin lopen. 

Op een gegeven moment stapten er Nederlanders bij ons in de cabin. Och, die ken ik! Dat was het Nederlandse gezin dat bij Hellabeem heeft overnacht. Zij reizen met het openbaar vervoer door Sri Lanka. Heel leuk en bijzonder om elkaar weer even te treffen. We hebben ook een selfie gemaakt en zullen die naar Helene van Hellabeem sturen.

In Haputale haalde Manoj ons weer op. We zitten nu in een fijn hotel met weer de mooiste kamer (heel fijn, Manoj en zijn connecties) en een prachtig uitzicht over het dal van Haputale. Op dit moment zitten Thiery en ik op ons balkonnetje te luisteren naar alle vogels, eekhoorntjes, kikkers, hanen en kippen. Heerlijk die rust na de drukte van Kandy. Na het ontbijt vertrekken we met de tuktuk naar de theeplantages en Lipton's Seat (van de Lipton thee). Ik denk dat we daar aan de koffie gaan...

Veel liefs uit Lanka!