img4819
woensdag 02 augustus 2017 03:52 uur

Door de golven de zee niet meer zien, in Kalkudha

Hello hello!

Zo, na een dag vol nieuwe ervaringen type ik, voordat ik zo het bed weer in duik, graag weer even over dat wat we vandaag weer meegemaakt hebben.

Na een nacht vol goede (nacht)rust, waren we redelijk op tijd wakker. Ik ben, na een koude douche, richting ontbijtplaats gelopen en ben de dag daar in alle rust gestart, terwijl ik me weer even verdiept heb in mijn bitcoin-bezigheden. Voor de liefhebbers; het is vandaag 1 augustus, een belangrijke dag in bitcoin-land.... En, nog belangrijker: Steffie en ik zijn vandaag 8 jaar samen. Super!

Nadat ik daarmee klaar was, en ik nog op Steffie wachtte om samen te ontbijten, ben ik even richting de zee gelopen. De zee was voor ons slechts 50 meter lopen, maar goed, zodra je de hoek van ons hostel om ging werd je wel even wakker geschud. We zitten op een plek waar de tsunami heeft huisgehouden, zo'n 13 jaar geleden. Ook al hebben we hier de vorige keren ook wat van gezien, het blijkt indruk maken. Wat een power heeft het water gehad, ongelofelijk. Het veld dat, vanaf 'om de hoek' te zien is, is slechts bestrooid met stukken muur. De hoek om lopen betekende vanochtend dus echt een stap vanuit het echte heden, de bitcoin, naar slechts 13 jaar terug. Best confronterend, maar ook best mooi om daar ook even bij stil te kunnen staan.  

Tijdens, en nog voor het ontbijt, hebben we met een leuk gezin uit Nijmegen zitten kletsen. Rob, de man uit het huishouden, is deskundig op het gebied van water(constructies) en gaf aan dat hij het ook lastig vindt te begrijpen dat er in Sri Lanka geen eenvoudige (en betaalbare) constructies gebouwd worden, waardoor men kan vluchten op het moment dat er een nieuwe tsunami op dit mooie eiland af komt. Hopelijk worden er initiatieven ontplooid, voordat het ooit weer zover is. 

Goed, nadat ik weer even wakker ben geschud door deze realiteit uit het verleden, zijn we weer in de auto gestapt. De weg heeft ons vandaag allereerst naar een Dutch Fort geleid. Dit fort staat in Baticolao. Onderweg hebben we echt weer een heel mooi stuk van Sri Lanka gezien, een stuk dat compleet anders was dan alle andere dingen die we nu en eerder gezien hebben. De reis leidde ons vooral door een strenger moslim gedeelte, ook hier volop mooie kleuren (kleding, huizen). Nadat we een koe of 30 ontweken hebben op de weg, zijn we in een klein plaatsje gestopt om even loterij-tickets te kopen. We deden dit de vorige keren ook een paar keer en geven die tickets dan aan Manoj. Het doel is om een geldprijs te winnen, waarmee hij zijn huis af kan laten bouwen. Nou, op het moment dat ik de tickets kocht, kon een vogel het niet laten om zijn grote nood op te houden en dit viel precies bij Manoj op zijn schouder. Blij zei Manoj direct: dat brengt geluk!! Dus.... we gaan morgen (zodra we de tickets kunnen laten controleren) zien of dat ook echt zo is! :) 

We hebben de reis, nadat we door het Dutch fort zijn gelopen, vervolgd richting KalKudha. Vanaf het fort was het nog ongeveer een uurtje rijden. We zitten hier in een huisje op een groot stuk land, direct aan zee, naast twee andere huisjes. Prachtig! Behalve de drie huisjes staat er een klein restaurantje waar we zojuist van ons avondeten hebben genoten. Tijd om te gaan slapen nu... de dag heeft ons weer veel ervaringen gebracht en we hebben even heerlijk in de zee gezwommen, wat willen we nog meer. 

Onze WIFI is btw heel langzaam, dus de fotootjes volgen later... 

Ciaooo!

Thiery

 

 

Beelden bij deze blog

Mooi verhaal jongens en dito foto's! Indrukwekkend! And for the person in white: you haven't changed man, still good looking.....! Take care!
Zei Bert op woensdag 02 augustus '17 om 07:39 Reageer op dit bericht
Mooi verhaal, T! En hele mooie foto's! Daar zal oma Ursula weer blij mee zijn... ;-) Een hele gezellige dag in Trincomalee; xal eens ff googelen waar dat ligt. Hoñda kãlayak!
Zei Gini op woensdag 02 augustus '17 om 09:09 Reageer op dit bericht
Zoooo....wat een plaatjes weer zeg! Prachtig! En die foto waar Thiery Manoj op de foto zet die weer een foto maakt van Steffie en Steffie die een foto maakt die we later terugzien over het Kanunneke :-) Zeg en die politieagenten?? Speeding mister Peiris???? Wel indrukwekkend. Hoe gaat het met Uno Thiery? Ben jij nog dè Mister Uno?? En Steffie....laat je niet op de kop zitten door de mannetjes hè? In onze agenda hadden we staan dat jullie, Steffie en Thiery, jullie "samenzijn" verjaardag hadden maar de datums 1, 2 en 3 augustus stonden aangevinkt, dan wordt het lastig hè? Maar het is dus op 1 augustus!! Proficiat nog jongelui, jullie zijn op een prachtige plek om er even bij stil te staan!Veel liefs uit Doetinchem!!
Zei wilna op woensdag 02 augustus '17 om 13:41 Reageer op dit bericht
Wat een ander leven daar lieve mensen, weg uit de stress van Nederland, maar daar hebben de mensen de stress van een nieuwe tsunami, veel erger nog natuurlijk.Voel jij je al weer helmaal thuis Stef? Die eerste tijd heeft natuurlijk ook veel indruk gemaaktLopen jullie op schema, qua programma?Heel veel plezier nog, lees jullie blog weer met veel plezier.Groetjes uut Wehl.
Zei Peter op woensdag 02 augustus '17 om 17:04 Reageer op dit bericht
Het voelt zeker als thuis Peet, en we mogen hier nog een paar dagen van genieten. Groetjes, Stoef uit Oosterbos
Zei Steffie tegen Peter op donderdag 03 augustus '17 om 17:29 Reageer op dit bericht

Schrijf ook een reactie:

Jouw naam:
E-mailadres:
Jouw bericht:
Neem onderstaande twee woorden over: